بیش از 70 درصد از تمام صدماتی که در زمین بازی رخ می دهد، شامل زمین خوردن است و اکثر این صدمات مربوط به افتادن کودکان بر روی سطوح ناامن است. درک نقشی که مواد سطحی کافی و مناسب در پیشگیری از صدمات ایفا می کنند، بسیار مهم است. با این حال، درک نقشی که ارتفاع تجهیزات نه تنها در پیشگیری از آسیب، بلکه در ارائه تحریک چالش برانگیز با حداقل خطر آسیب بازی می کند، از اهمیت یکسانی برخوردار است.
در اینجا چهار مرحله برای اطمینان از نقش ایمنی کفپوش وجود دارد:
1) انتخاب مواد مناسب
اولین قدم در ایجاد یک سطح ایمن در زیر و اطراف تجهیزات زمین بازی، انتخاب مواد کفپوش مناسب است. مصالح کفپوش نامناسب شامل آسفالت، سیمان، خاک و بتن می باشد. نمونه‌های مواد مناسب شامل مواد پرکننده شل (محصولات چوبی، ماسه، شن نخودی، و خرده‌های لاستیک) و مواد کفپوش یکپارچه (کاشی‌های لاستیکی، ریخته‌شده در محل، و سایر سطوح مصنوعی) است.
2) ارتفاع تجهیزات بر حفاظت ایمنی تأثیر می گذارد
ارتفاع تجهیزات بر توانایی سطح برای محافظت در صورت سقوط کودک تأثیر می گذارد. تحقیقات نشان داده است که تجهیزات با ارتفاع بیش از 5 فوت بیش از دو برابر احتمال آسیب دیدگی را افزایش می دهد. به عنوان مثال، مواد مختلف از حداکثر ارتفاع سقوط محافظت می کنند.
3) عمق مواد پرکننده شل
ارزیابی ضخامت مواد سطح پرکننده شل است. عمق مورد نیاز سطح پرکننده شل به مواد سطح مورد استفاده و ارتفاع احتمالی سقوط تجهیزات نصب شده بستگی دارد، بنابراین ارائه یک توصیه ساده ممکن نیست. با این حال، کتابچه راهنمای CPSC برای ایمنی زمین بازی عمومی چندین دستورالعمل بر اساس مواد و ارتفاع سقوط ارائه می دهد. نگهداری از هر سطح زمین بازی بخش مهمی برای ایمن نگه داشتن کودکان است. بدون نگهداری مناسب، جذب ضربه کاهش می یابد. در واقع، یک سطح ضعیف ممکن است خطرناکتر از عدم وجود سطح باشد.
4) تکمیل ناحیه مورد نظر
مرحله نهایی شامل چیدمان سطح زیر و اطراف تجهیزات زمین بازی، در مناطقی است که به عنوان "منطقه استفاده" تعریف می شود. انواع مختلفی از طرح‌بندی منطقه استفاده برای انواع تجهیزات زمین بازی وجود دارد.